เหมือนว่าสักโพสของสำนักพิมพ์เคยเขียนว่า มันเป็นหนังสือที่สามารถอ่านจบในคราวเดียวได้ แต่เราฝืนอ่านได้ถึงแค่ประมาณนี้ แถมเป็นการอ่านครั้งที่สองด้วย เห็นทีจะต้องใช้เวลามากกว่าคนอื่นสักหน่อย
(แต่ so far so good นะ)
ไปช็อตเอาตรงที่ตัวละครหลัก เล่าพรรณนาถึงความช่างสังเกตของตัวเองที่มีต่อสิ่งๆ หนึ่ง ได้ยาวไปสี่ห้าหน้านั่นแหละ พอเลย พักก่อนทรามวัย
mittorn
in reply to Phoronix • • •